Tonga - 'Eua

Poging 2 van de landing vanuit Samoa op het hoofdeiland Tongatapu lukte gelukkig goed en inmiddels verblijven we alweer 18 dagen in de archipel ‘The Kingdom of Tonga’. Tonga telt slechts 100.000 inwoners en bestaat uit ongeveer 170 eilanden, uitgestrekt over een lengte van zo’n 800 km. Plaatje vanuit de propellor:

Tonga is in een fase van verandering, sinds het volk in 2006 in opstand is gekomen tegen de absolute macht van de koning. Nog altijd is te zien hoe Nuku’alofa voor een deel werd platgebrand tijdens de rellen van 2006. Lang beloofde verkiezingen om het land meer democratisch te maken, zullen eindelijk eind deze maand (november) plaats gaan vinden. Bij navraag lijken de Tonganen verkiezingen een goed idee te vinden en volgens de taxichauffeur is kandidaat 4 de beste keuze, maar een goed inhoudelijk gesprek hierover voeren is ons nog niet gelukt. Terwijl de koning allerminst populair is, is zijn moeder, prinses Salote juist erg geliefd. Het helpt dat dit de Tongaanse naam is voor Charlotte. Dus Roel noemt Charlotte sindsdien ook zo. De naam Roel blijft, zoals op eerdere reizen al gemerkt, voor velen onbegrijpelijk.

Tonganen versieren zich, anders dan de Samoanen met grote rieten matten (zowel man als vrouw gebruiken deze als rok), en gouden tanden. Een overeenkomst met de Samoanen is hun omvangrijke postuur, dat overigens langzamerhand wel de aandacht heeft onder de bevolking: de huidige koning is reeds 70 kg afgevallen om zo het goede voorbeeld te geven voor een gezondere levensstijl.

De Tonganen lijken iets terughoudender dan hun ooster buren, die eerder in zijn voor babbeltje, en je lachend tegemoet zwaaien. Een eerste welkom lijkt minder hartelijk, maar gesprekken met deze mensen hebben vaak verrassende wendingen.

Iets anders dat opvalt zijn de Chinezen, die belangrijke winkels (vnl supermarktjes) in handen hebben – zij hebben langere openingstijden en zijn bereid voor minder geld te werken. Bovendien verkopen zij buiten de gestelde tijden (van 12.00 tot 17.00 uur) alchohol en andere verslavende middelen. Misschien is dat de reden dat je op de vreemdste uithoeken Chinese winkeltjes vindt.

Na 1 nachtje Nuku’alofa, de niet al te bijzondere hoofdstad, zijn we snel per ferry doorgegaan naar het eilandje ‘Eua, zo’n 40 km ten zuidoosten van Tongatapu. Tot nu toe lijken de ferries in de Pacific vooral afdankertjes uit China en omstreken. Tel daar een zeezieke Salote bij op en het feest is compleet.

‘Eua staat minder bekend om de witte stranden, maar meer om hiking langs de rotskusten en de limestone grotten. Daarnaast is de straat tussen Tongatapu en ‘Eua onderdeel van de route Tonga - Antarctica voor de humpback whales. Deze komen tussen juli en november naar Tonga om hun jongen (11 maanden eerder ook hier verwekt) groot te brengen, waarna ze, zodra de kleintjes sterk genoeg zijn, terugzwemmen naar Antarctica. In Antarctica eten ze dan hun buikjes rond met kril (een ton per dag!), die ze nodig hebben voor nieuwe paringsdansen in de warme wateren van de pacific.

Het whale watchen is big business in Tonga. Er wordt goud geld gevraagd om een paar kiekjes te nemen van de beesten, die zo’n 15 meter kunnen worden. Ondanks meerdere pogingen ze te spotten, is dit helaas niet gelukt in ‘Eua.

Een trekking in het zuiden langs hoge kliffen was erg aardig, maar het hoogtepunt hiervan betrof vooral het vangen van kokosnoten en papaya’s.

Een tocht in het noorden van 'Eua was beduidend leuker.

Vanaf de top van de rotsenpartij klommen we langs touwen de rotsen af en bekeken we de grotten met hun stalagtieten en stalagmieten.

Daarna hadden we als tussendoortje op het strand zelfgevangen krab op het vuur, met als delicatesse het zachte binnenste. Smaakte best lekker, maar het was maar goed dat de gids na afloop pas vertelde dat we zojuist de maag hadden leeggezogen.

Terug naar Tongatapu geschiedde per vliegtuigje (8-zitter), waarbij Charlotte voorin mocht zitten naast de piloot als ze beloofde niet aan knopjes of de 2^e stuurknuppel te zitten.

Met onze voorliefde voor lijstjes konden we aan de hand van dit bord gelukkig zeggen dat we de belangrijkste activiteiten hadden gedaan en met een goed gevoel weggaan.