Miti Malaga: Fiji

Tjonge, we hebben het hier zo druk dat we nauwelijks toekomen aan het blog. Vanuit metropool Nadi op het hoofdeiland Viti Levu zijn we direct doorgevlogen naar het grotere eiland Vanua Levu (letterlijk 'groot eiland'). Het was goed dat we nog navraag hadden gedaan, want in plaats van de 17u00 vlucht waren we opeens omgeboekt naar de 15u00 vlucht. Achteraf waarschijnlijk omdat we de laatste passagiers van de dag waren. We hadden daarom een heerlijke prive-jet, die overigens zo laag vliegt dat je de mooiste uitzichten hebt over de diverse eilanden.

Na een uurtje vliegen en checks bij 3 echt te armoedige hotels (claustrofobische kamers zonder raam bijvoorbeeld, nog niet te spreken van de geuren...), kwamen we bij een ideaal hotelletje (Hot Spring Hotel) aan de rand van het leuke stadje Savusavu, naast een rugbyveldje en de hot springs, waar locals nog hun beddegoed in de kookwas doen. De uitzichten van dit hotel waren echt formidabel, de prijs ook, dus we besloten er meteen maar een weekje te blijven.

Fiji staat naast witte stranden bekend om zwarte parels, zo genoemd omdat ze worden gekweekt in blacklip oesters. We hebben een bezoekje aan een grote parel boerderij gebracht waar het hele proces werd uitgelegd. Voordat een parel in sieraden verwerkt wordt, zijn diverse (waaronder Japanse) experts er al minimaal 2 jaar mee bezig.

Ook hebben we een bezoek gebracht aan een klein dorpje (dit betekende wel 6 uurtjes in de 4WD over niet de beste wegen). Dit dorpje telt volgens de inwoners 48 mensen, ofwel 23 mannen en 30 vrouwen :)

Het is gebruik om bij een dergelijk bezoek een cadeau ('sevusevu') mee te nemen voor de chief, waarna hij het bezoek in een korte ceremonie welkom heet en de goden op de hoogte brengt. Wij hadden voor deze beste vriend misschien niet bijster origineel maar wel ontvangen kava (of hier: grog) meegenomen.

De man rechts op de foto is de chief in kwestie, die erg gekke geluiden bromde tijdens de ceremonie.

Na dit welkom mochten we in het dorp rondkijken, onder andere bij een watervalletje waar we lekker verkoeling konden zoeken. Op de foto hieronder de gids uit het dorpje met een enorm kapmes om een pad voor ons vrij te maken in de bush, en Tom, een Nederlander die wij in Tonga en vervolgens weer in Fiji tegenkwamen. Tot slot Salote, die geteisterd wordt door muggen.

Hierna werden we thuis uitgenodigd voor thee. Deze thee was eigenlijk oplos-chocolademelk waar je heel veel suiker in moest doen omdat het anders best wel vies was. Al snel werden de beste creamcrackers uit de kast gehaald, samen met iets dat op vloeibare boter leek, om het ons naar de zin te maken. Echt een heel bijzonder en leuk kijkje in een Fijiaans dorpje!