Eerste etappe

De eerste etappe is geslaagd. Zondagochtend stapten we op het vliegtuig naar London, uitgezwaaid door bijna de gehele familie. Na een korte vlucht naar London vlogen we door naar Los Angeles. Hoewel dit een erg lange vlucht is (11 uur) is deze goed verlopen en hebben we zelfs wat geslapen. Air New Zealand is een erg goede maatschappij, met toch nog aardige beenruimte - wel lekker voor onze 1m80+ !

Om 19u30 lokale (LA) tijd kwamen we aan, waarna we de huurauto hebben opgehaald. We konden alles kiezen uit de 'Economy'-klasse, wat dus uiteindelijk neerkwam op een Nissan Versa. Het rijdt zoals die klinkt en hij is wit. Verder zit er een Californian license plate op, wat dan wel weer cool is.

Onderweg een kaart gekocht bij het tankstation en naar het hotelletje gereden. Daar was eerst niemand meer thuis, maar via een andere gast konden we toch even bellen om te zeggen dat we voor de deur stonden. Na wat wachten konden we naar binnen, onze kamer was al voor ons klaargemaakt.

Na een nachtelijke pizzapunt en een drankje moe maar voldaan gaan slapen.

Op maandag hebben we uitgeslapen en onder het genot van een kop koffie en bagels enkele highlights van LA opgezocht en route uitgeprint. Ook contact gezocht met het hotel van Sander en Tamara, die we hier in LA zullen treffen omdat zij hier hun huwelijksreis starten.

Na het ontbijt rondgereden, ik bedoel, 'gecruised' in de Nissan, ik bedoel 'de bolide' door oa Beverly Hills. Het stereotype beeld ervan klopt.

Na wat meer gecruised te hebben zijn we naar het hotel van Sander en Tamara gereden. We hadden een bericht achtergelaten dat we hier rond 16u00 zouden arriveren. Onze telefoons zijn zo antiek dat deze niet op het 1900 netwerk van de US werken.

Om 16u00 helaas nog geen Sander en Tamara, en later om 17u00 nog niet. Terwijl we ons beraadden over wat nu te doen, kwamen ze toch rond 17u15 aan.

Samen nog lekker Italiaans gegeten en op tijd naar bed om de jetlag te verwerken, en wij schrijven eindelijk het eerste stukje op het blog.